TY - JOUR ID - 4021 TI - میراث مشترک اسلامی-ایرانی و بایسته‌های سیاست‌خارجی جمهوری اسلامی ایران در آسیای‌مرکزی JO - جامعه‌شناسی سیاسی جهان اسلام JA - IWS LA - fa SN - AU - کولایی, الهه AU - صداقت, محمد AD - استاد گروه مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران AD - دانشجوی دکتری مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 10 IS - 21 SP - 1 EP - 28 KW - جمهوری اسلامی ایران KW - آسیای‌مرکزی KW - میراث اسلامی-ایرانی KW - سیاست‌خارجی KW - فرهنگ DO - 10.22070/iws.2023.15527.2153 N2 - ایجاد جمهوری‌های جدید در آسیای‌مرکزی در پی سقوط حکومت شوروی، ژئوپلیتیک مناطق شمال‌شرقی ایران را تغییر داد. به این ترتیب مرزهای این منطقه که تا قبل از این به عنوان مرزهای تهدید شناخته می‌شد تبدیل به فرصتی برای بازآفرینی نقش ایران در منطقه‌ای شد که حدود پنج سده خارج از نفوذ مستقیم ایران قرار داشت. هم‌زمانی پایان جنگ 8 ساله ایران و عراق و استقلال کشورهای آسیای‌مرکزی سبب شد تهران جمهوری‌های این منطقه را به عنوان یک فرصت جدید و تازه مورد توجه قرار دهد. در تمام این دوران و با به قدرت رسیدن چهار دولت سازندگی، اصلاحات، اصول‌گرایی و تدبیر و امید روابط با منطقۀ آسیای‌مرکزی در حوزه‌های مختلف سیاسی- امنیتی، اقتصادی و فرهنگی پیگیری شد. با این وجود دستاوردها مطابق انتظار نبود. از این‌رو در این پژوهش که با روش کیفی و با رویکرد توصیفی- تحلیلی انجام شده است به دنبال بررسی الگوی مطلوب سیاست‌خارجی جمهوری اسلامی ایران در منطقۀ آسیای مرکزی هستیم و به­طور مشخص به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که مناسب‌ترین رویکرد در سیاست‌خارجی برای تامین بیشینه منافع جمهوری اسلامی ایران در آسیای‌ مرکزی چیست؟ در پاسخ به این پرسش این فرضیه بررسی شده است که رویکرد فرهنگی از راه به­کارگیری مولفه‌های معنایی در قالب میراث مشترک اسلامی- ایرانی در مقایسه با سایر رویکردها از ظرفیت بیشتری برای توسعه روابط ایران و آسیای‌مرکزی برخوردار است UR - https://iws.shahed.ac.ir/article_4021.html L1 - https://iws.shahed.ac.ir/article_4021_ec451a6b728c6e98dac3fb1883559179.pdf ER -